Soms zou het me zo heerlijk lijken om als een peuter in de supermarkt gewoon op de grond te gaan liggen, met mijn armen en benen te spartelen en om het hardst te roepen dat ik iets niet wil. Nee, nee, nee! Nee, ik wil geen afscheid nemen. Nee, ik wil niet dat hij weggaat. Nee, ik wil niet Sinterklaas weer als enige alleen vieren, evenals kerst en oud en nieuw. Ik wil niet alleen op een verjaardag komen en ook namens hem de jarige feliciteren. Nee, laat hem dat maar mooi zelf doen.
Soms zou ik mijn tong willen uitsteken naar die uitzending. Zeggen: “Hij gaat mooi niet mee. Lekker puh!”, terwijl ik me aan zijn been vastklamp alsof ik niet meer los wil laten. Soms zou ik mezelf zo klein willen maken dat ik opgevouwen in zijn handbagage mee kan, waarna ik op de bestemming weer uitgevouwen kan worden. Soms zou ik willen dat ik hem kon klonen. Gewoon een replica om altijd bij me te hebben als ik dat wil. Als ik er dan ook eentje van mij maak kunnen we elke dag lekker uitslapen en leuke dingen doen terwijl we naar school en aan het werk gaan.
Soms zie ik zo tegen het afscheid op, want zoals iemand mij laatst op het werk vroeg: “Hoe doe je dat? Goed afscheid nemen?”. “Het is geen afscheid.”, antwoordde ik haar. “Het is een ‘Tot straks!’.” En zo probeer ik het te benaderen. Hij gaat weg, hij gaat zijn werk doen, nieuwe ervaringen opdoen en komt daarna weer terug naar mij. We hebben nog genoeg dingen te doen en een mooi leven (samen) voor ons, dus waag het niet om daar te blijven.
Dus probeer ik me naast het naderende afscheid vooral te focussen op de leuke dingen. De brieven, de telefoontjes, de pakketjes en het Skypen. De thuisfrontdagen, maar vooral ook de terugkomst, ook al voelt het soms alsof mijn rots in de branding straks over een paar zeeën is gesleept en in een andere tijdszone is gedropt. Soms voelt het alsof de rugleuning van mijn leunstoel stiekem door iemand een stuk naar achter is gezet net voordat je met een zucht van verlichting gaat zitten en naar achteren leunt.
Maar ook op al deze momenten weet ik:
Zij van hem 